Drie weken Hawaï
weg van paperclips en multomappen
nietmachines, plakbandjes, papierbakken
weg van milieumok en muismat
weg van goedemorgen, fijne avond en tot morgen
drie weken Hawaï
weg van Volkskrant en polderproblemen
weg van pannenlap-politiek
weg van de grijze deken die genade schenkt
aan de ijzige massa en haar koffie-offensief
drie weken Hawaï
weg van Amerika’s mortiergranaten
weg van CNN, kinders kruipend in het gruis
graaiend tussen stof en bot
zouden pa en ma vandaag ontwaken?
drie weken Hawaï
weg van jou
en jouw ochtendkater
je natte handdoek op mijn kussen
je kapotgescheurde kinderfoto’s
je hysterisch ochtendlach
je verloren beltegoedkaart
je verlopen gevoel voor humor
je vermoorde fantasie
je verloederde zelfkritiek
je vastgevroren zelfbeeld
je verwaterde zoetheid
en weg van je zuinige gereformeerde saaie kutouders
en weg van ons
weg van onze verregende boswandeling
weg van onze impotente afterparty
weg van de puzzelstukjes die niet pasten
weg van de gouden dromen die we bouwden
van piepschuim en verhuistape
weg van de dag dat TNT mijn spullen bracht
drie weken Hawaï
ik kan gaan, ik kom eraan
met zand en schelpen aan mijn voeten
cocktails, bloemenkransen, strandmuziek
en de ruis van de genadige oceaan
met vlammende zon op mijn schilferige hoofdhuid
zo verdampt de zure vocht van stugge zielenpijn
drie weken Hawaï
zou dat niet mooi zijn?
een wilde nacht, een frisse duik, een middagdut
drie weken Hawaï
tja, geen vakantiedagen meer
en ik ben blut -